facebook-domain-verification=85n2ru9uzw8wwubjojdi73x72wqn9b

Z dniem 1 marca 2019 r. weszły w życie zmiany w zakresie prawa handlowego i prawa cywilnego wprowadzone ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, której celem jest uproszczenie funkcjonowania małych i średnich przedsiębiorców.

Art. 1 ww. ustawy zmienia w sposób istotny art. 39 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 39 k.c., jeżeli zawierający umowę jako organ osoby prawnej nie będzie miał umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy będzie zależeć od jej potwierdzenia przez osobę prawną, w której imieniu umowa została zawarta. W tym celu druga strona może wyznaczyć osobie prawnej, w której imieniu umowa została zawarta, odpowiedni termin do potwierdzenia umowy. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu staje się ona wolna od zobowiązania. Nadto, jednostronna czynność prawna dokonana przez działającego jako organ osoby prawnej bez umocowania albo z przekroczeniem jego zakresu będzie nieważna. Powyższa zmiana zrównuje w zasadzie skutki prawne działania bez umocowania lub z przekroczeniem umocowania przez pełnomocnika oraz piastuna organu osoby prawnej.

Istotną zmianę do Kodeksu spółek handlowych wprowadza art. 18 ustawy, który dodaje do  art. 202 k.s.h. dotyczącego procedury rezygnacji ostatniego członka zarządu § 6 zgodnie z którym, jeżeli w wyniku rezygnacji członka zarządu żaden mandat w zarządzie nie byłby obsadzony, członek zarządu składa rezygnację wspólnikom, zwołując jednocześnie zgromadzenie wspólników (…). Zaproszenie na zgromadzenie wspólników zawiera także oświadczenie o rezygnacji członka zarządu (…). Celem tej zmiany jest zapobieganie przypadkom istnienia spółek z nieobsadzonym zarządem. Komentatorzy zwracają uwagę, że nowa regulacja stanowi wyjątek od reguły składania oświadczenia woli wyrażonej w art. 61 k.c. Zgodnie z tym przepisem, oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, uznane jest za złożone z chwilą, kiedy dotarło do niej w taki sposób, iż mogła się ona zapoznać z treścią oświadczenia. Tym samym członek zarządu, który złoży rezygnację będzie zmuszony do dalszego pełnienia funkcji, a zarazem ponoszenia odpowiedzialności z tytułu sprawowania tego stanowiska w spółce, bowiem jego rezygnacja zgodnie z treścią nowego przepisu jest skuteczna dopiero z dniem następującym po dniu, na który zwołano zgromadzenie wspólników.

Zmianie ulegnie również art. 97 k.s.h., do którego ustawa nowelizacyjna dodała § 3, który pozwala na powołanie do zarządu spółki partnerskiej osoby niebędącej jej partnerem. Rozstrzygnięto zatem istotną kwestię, która nie była jednoznaczna i przysparzała istotnych wątpliwości w praktyce.

Od 1 marca 2019 r. wszedł wżycie dodany do art. 161 k.s.h. nowy § 4 zgodnie z którym zmiana umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji wymaga zawarcia umowy przez wspólników. Przepisu tego nie będzie można zastosować do umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawartej w systemie teleinformatycznym.

Podsumowując, z dniem 1 marca 2019 r. weszły w życie istotne zmiany w zakresie Kodeksu cywilnego i Kodeksu spółek handlowych, które jak zapowiadają projektodawcy stanowią początek zmieniającej się regulacji prawnej dla przedsiębiorców.