W związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 października 2015 r., zmieniająca zasady prowadzenia mediacji uregulowane w kodeksie postępowania cywilnego   Nowelizacja została wprowadzona w celu rozszerzenia i upowszechnienia wykorzystywania mediacji w sprawach cywilnych, zwłaszcza pomiędzy przedsiębiorcami. Zmiany mają doprowadzić do […]

 

W związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 października 2015 r., zmieniająca zasady prowadzenia mediacji uregulowane w kodeksie postępowania cywilnego

 

Nowelizacja została wprowadzona w celu rozszerzenia i upowszechnienia wykorzystywania mediacji w sprawach cywilnych, zwłaszcza pomiędzy przedsiębiorcami. Zmiany mają doprowadzić do szerszego i częstszego wykorzystywanie mediacji, a w konsekwencji, do skrócenia i usprawnienia procesów sądowych oraz do obniżenia kosztów procesu.

 

W związku z wprowadzonymi zmianami, ustawodawca zmienił również wymogi dotyczące wnoszenia pozwu. Od dnia 1 stycznia 2016 r., stosownie do art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia

 

Jednocześnie przypominamy, że z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy-Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Wprowadzona nowelizacja ma na celu dostosowanie prawa krajowego do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych, a w konsekwencji zmniejszenie zatorów płatniczych.

 

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, równowartość kwoty 40 euro, stanowiącej rekompensatę za koszty odzyskiwania należności. Uprawnienie do kwoty 40 euro tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności przysługuje od każdej transakcji handlowej, przez którą rozumieć należy w szczególności umowy zawierane pomiędzy przedsiębiorcami, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, jeżeli strony zawierają je w związku z wykonywaną działalnością.

 

W wyniku nowelizacji, w przypadku umów zawartych od dnia 1 stycznia 2016 r., oprócz kwoty 40 euro tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, wierzycielowi przysługuje również zwrot, w uzasadnionej wysokości, poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających tę kwotę. Do kosztów tych należą w szczególności koszty związane ze skorzystaniem z usług prawnika. Wprowadzona nowelizacja oznacza zatem, że wierzyciel może dochodzić od dłużnika nie tylko zwrotu kosztów procesu na dotychczasowych zasadach, ale także kosztów poniesionych na przedsądowym etapie windykacji należności.

 

W celu uzyskania pomocy prawnej przy prowadzeniu mediacji przedsądowej, podjęcia próby innego pozasądowego rozwiązania sporu lub windykacji należności, w tym kosztów dochodzenia należności, uprzejmie prosimy o kontakt z Kancelarią.