Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 lipca 2015 r., działania podejmowane przez pośrednika handlowego w imieniu danego przedsiębiorcy mogą skutkować odpowiedzialnością tego przedsiębiorcy za naruszenie prawa konkurencji (wyrok TSUE w sprawie T-418/10, voestalpine AG oraz voestalpine Wire Rod Austria GmbH przeciwko Komisji Europejskiej). Badany przez Trybunał stan faktyczny dotyczył […]

 

Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 lipca 2015 r., działania podejmowane przez pośrednika handlowego w imieniu danego przedsiębiorcy mogą skutkować odpowiedzialnością tego przedsiębiorcy za naruszenie prawa konkurencji (wyrok TSUE w sprawie T-418/10, voestalpine AG oraz voestalpine Wire Rod Austria GmbH przeciwko Komisji Europejskiej). Badany przez Trybunał stan faktyczny dotyczył niezgodnych z prawem Unii Europejskiej uzgodnień dotyczących istotnych parametrów handlowych polityki rynkowej w zakresie m.in. obsługiwanych klientów i oferowanych cen. Uzgodnienia te były dokonywane w ramach spotkań pomiędzy producentami, w których uczestniczyły przede wszystkim osoby zarządzające i reprezentujące danego przedsiębiorcę, a więc pośrednicy handlowi, którym producenci powierzyli prowadzenie działalności w zakresie marketingu i sprzedaży na danym obszarze.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, iż w świetle umowy zawartej pomiędzy producentami oraz pośrednikiem handlowym, pośrednik handlowy powinien być traktowany jako „organ pomocniczy” zintegrowany z producentami w ramach jednej jednostki gospodarczej. Podstawą takich ustaleń było uznanie, iż w kontekście relacji pomiędzy producentami i pośrednikiem całość ryzyka gospodarczego związanego ze sprzedażą towarów kontrahentom producentów lub zawartymi umowami ponoszą producenci.

Co istotne, bez znaczenia dla ustalenia udziału producentów w nielegalnym porozumieniu był fakt, iż ten sam pośrednik reprezentował innych producentów w ramach prowadzonej działalności, jak również to, iż producenci mogli nie wiedzieć o działaniach podejmowanych przez pośrednika. Dopóki bowiem pośrednik posiadał umocowanie do działania w imieniu i na rachunek producentów, dopóty antykonkurencyjne zachowanie pośrednika może zostać przypisane producentom, podobnie jak możliwe jest przypisanie pracodawcy niezgodnych z prawem czynności jego pracownika.