Dnia 20 kwietnia 2015 r. do rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpisane zostało nowe niedozwolone postanowienie umowne: „Wszelkie zarysowania, odbarwienia, czy tym podobne uszkodzenia mechaniczne, których wystąpienie mogłoby sugerować niewłaściwe obchodzenie się z towarem spowodują nieuznanie roszczenia”.
W wyroku z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt XVII AmC 6186/13, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wskazał, że takie postanowienia naruszają przepisy Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności sprzedawcy wobec konsumenta z tytułu rękojmi za wady. Przypadki zwolnienia sprzedawcy z odpowiedzialności z tytułu rękojmi przy sprzedaży konsumenckiej zostały bowiem uregulowane w art. 557 § 1 k.c. oraz 558 § 1 k.c. Zgodnie z tymi przepisami, uwolnienie się sprzedawcy od odpowiedzialności może nastąpić, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy, a także w razie umownego ograniczenia lub wyłączenia odpowiedzialności sprzedawcy w przypadkach dopuszczalnych na podstawie przepisów szczególnych. Zasadą jest natomiast, że sprzedawca powinien złożoną przez konsumenta reklamację uwzględnić. Powzięcie wątpliwości w przedmiocie pochodzenia wad w reklamowanym towarze nie może stanowić samodzielnej podstawy do odmowy uwzględnienia reklamacji. Potencjalna odmowa uznania reklamacji powinna być bowiem oparta na opinii kompetentnego podmiotu (np. na ekspertyzie producenta), a nie na własnym przeświadczeniu o przyczynie powstania wad reklamowanego towaru. Tym samym, postanowienia sugerujące, że za zarysowania, odbarwienia i podobne uszkodzenia mechaniczne co do zasady odpowiada konsument pozostają w sprzeczności z obowiązującymi przepisami. Uszkodzenia takie mogą bowiem wynikać z wad  materiałów, z których towar ten został wykonany, co w konsekwencji czyni roszczenia konsumenta zasadnymi.