W dniu 24 sierpnia 2017 r. Sąd Najwyższy wydał uchwałę istotną dla kształtowania się rynku wynajmu pojazdów zastępczych. W ocenie Sądu wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.
Sąd Najwyższy skonstatował, iż na poszkodowanym ciąży obowiązek minimalizacji szkody w rozumieniu art. 354 k.c. W związku z tym, w przypadku, gdy ubezpieczyciel oferował poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego po określonej stawce, to poszkodowany ma prawo wynająć pojazd zastępczy od innego podmiotu po stawce wyższej od oferowanej przez ubezpieczyciela jedynie, gdy jest to celowe i ma ekonomiczne uzasadnienie. Poszkodowani nie są jednak zobowiązani do poszukiwania najtańszej oferty na rynku, jednakże spoczywa na nich obowiązek dążenia do minimalizacji rozmiarów szkody. Sąd Najwyższy wskazał również, że takie okoliczności jak np. opóźnienie w dostarczeniu pojazdu albo zaproponowanie samochodu niższej klasy nie mogą być decydujące w wyborze droższej oferty.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24.08.2017 r., sygn. akt III CZP 20/17.