W dniu 30 kwietnia 2018 r. weszła w życie tzw. Konstytucja Biznesu, która wprowadziła dotąd nieznane prawu polskiemu uregulowania, do katalogu których należy m.in. działalność nieewidencjonowana.

Konstytucja Biznesu wprowadza szereg uregulowań odnoszących się przede wszystkim do przedsiębiorców i prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, na które składa się m. in. Ustawa Prawo Przedsiębiorców. Ustawa ta w art. 5 wprowadza zupełnie nową instytucję jaką jest działalność nieewidencjonowana, która pomimo tego, że jest działalnością zarobkową, to nie stanowi działalności gospodarczej.

Zgodnie z ustawową definicją nie stanowi bowiem działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia,  i która w okresie ostatnich 5 lat nie wykonywała działalności gospodarczej. Poprzez przychód należny rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli zaś przychód ten przekroczy w danym miesiącu wysokość 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie określonej ustawą wysokości. W takim przypadku, osoba wykonująca działalność dotychczas nieewidencjonowaną, zobowiązana jest złożyć stosowny wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie w/w kwoty.

Na osobie, która będzie wykonywała działalność nieewidencjonowaną, nie będzie ciążył obowiązek zgłoszenia siebie do ubezpieczeń społecznych lub do ubezpieczenia zdrowotnego.

Działalność nieewidencjonowana, czyli taka która spełnia przesłanki o których mowa powyżej,  może jednakże zostać zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i wówczas staje się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku o wpis. Pamiętać należy jednakże o tym, że niedopuszczalnym jest prowadzenie działalności nieewidencjonowanej obok działalności gospodarczej. Jeśli zatem przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą i dodatkowo chciałby zająć się czymś innym, również przynoszącym dochód, musi rozszerzyć PKD prowadzonej działalności gospodarczej. Nie można również mówić o działalności nieewidencjonowanej w przypadku, jeżeli przepisy dla prowadzenia danej działalności wymagają uzyskania koncesji, zezwolenia albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, jak również w przypadku wykonywania działalności w ramach spółki cywilnej.