W nowym stanie prawnym, dziennikarz ma obowiązek  poinformować osobę udzielającą informacji (przed jej udzieleniem) o prawie do autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, zaś osoba udzielająca niezwłocznie zgłasza żądanie autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi. Ustawa wprowadza także termin na dokonanie autoryzacji ? 6 godzin w odniesieniu do dzienników, zaś 24 godziny w odniesieniu do czasopism, przy czym strony mogą umówić się inaczej. W przypadku niedokonania lub odmowy dokonania autoryzacji w terminach określonych powyżej uznaje się, że dosłownie cytowana wypowiedź została autoryzowana bez zastrzeżeń.

Potrzeba zmian wynikła z konieczności dostosowania prawa polskiego do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 5 lipca 2011 r., w którym uznano polską regulację za niezgodną z Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. W ww. wyroku zwrócono uwagę na brak określenia w dotychczasowej ustawie terminów dokonania autoryzacji, co skutkować mogło zapobieganiu opublikowania materiałów prasowych uznanych za kłopotliwe lub niepochlebne, niezależnie od tego jak były prawdziwe lub dokładne. Trybunał uznał także, że dotychczasowe przepisy mogły sprawić, iż dziennikarze unikali stawiania wnikliwych pytań z obawy, że ich rozmówca zablokuje publikację odmawiając autoryzacji lub wybierali jedynie rozmówców uznanych za ?współpracujących? ze szkodą dla debaty publicznej.

Ponad powyższe, nowelizacja wprowadziła znaczące uprawnienie dla dziennikarzy, którzy w określonych w ustawie przypadkach, mogą odmówić wykonania polecenia służbowego, a także nie zgodzić się na publikację materiału prasowego.