Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1157/13 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1157/12.
 
W przedmiotowej sprawie spółka produkująca kosmetyki co roku wprowadzała na rynek nowe produkty, głównie przy pomocy zatrudnionych przez spółkę handlowców. Szkolenia dla pracowników były organizowane przez spółkę we własnym zakresie. Z uwagi na brak stosownych warunków lokalowych spotkania integracyjno-szkoleniowe przeprowadzane były w hotelach. Podczas szkoleń spółka zapewniała m.in. noclegi, wyżywienie czy poczęstunki w trakcie tzw. przerw kawowych. Hotel, w którym organizowane były szkolenia udostępniał wszystkim gościom hotelowym, w ramach kosztów zakwaterowania, możliwość korzystania z basenu, sauny, odnowy biologicznej, kręgielni i sali bilardowej. Koszt zakwaterowania w hotelu nie był zależny od faktycznego korzystania z tych usług. Udział w szkoleniach był obowiązkowy dla wszystkich uczestników, natomiast w odniesieniu do zajęć dodatkowych i uroczystej kolacji możliwość uczestniczenia była fakultatywna. Wynagrodzenie za zorganizowane zajęcia dodatkowe ustalane było w sposób ryczałtowy. Tym samym nie było możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczeń na rzecz konkretnych pracowników. Niektórzy z pracowników po odbytym szkoleniu udawali się do swoich pokoi, a niektórzy korzystali z atrakcji udostępnionych w cenie zakwaterowania przez hotel, zaś niektórzy brali udział w zajęciach dodatkowych zorganizowanych poza terenem hotelu. W takiej sytuacji nie było możliwości ustalenia, kto osiągnął przychód, a jeżeli osiągnął, to w jakiej konkretnej wartości.
 
Mając na uwadze powyższe, spółka zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie interpretacji indywidualnej. Zdaniem spółki, w ramach szkolenia zawodowego z tytułu zakwaterowania w hotelu oraz dodatkowo opłaconych przez spółkę na rzecz organizatora świadczeń integracyjnych w formie zryczałtowanego wynagrodzenia, nie powstawał przychód dla pracowników podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednocześnie nie ciążył na spółce obowiązek pobrania i opłacania zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu. Spółka stwierdziła, że w przypadku, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo, bez względu na to, czy pracownik z usług korzystał, czy też nie korzystał, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów organizowanych imprez.
 
Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się Minister Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej. Zdaniem Ministra Finansów uczestnictwo pracowników w dodatkowych zajęciach odbywających się poza terenem hotelu i uroczystej kolacji podczas organizowanych przez spółkę spotkań o charakterze szkoleniowo-integracyjnym, powoduje powstanie po stronie pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnych świadczeń ponoszonych za pracownika. Podkreślił, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy przesądza fakt uczestnictwa pracownika w zajęciach dodatkowych i uroczystej kolacji, o określonej wartości pieniężnej, którego wartość powinna być ustalona według cen ich zakupu, nie można bowiem mówić o powstaniu przychodu w sytuacji, gdy pracownik nie wziął w nich udziału. Wskazał również, iż ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z organizacją dodatkowych świadczeń nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uczestniczącego pracownika. Stwierdził, iż w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzymał nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z uczestnictwem w zorganizowanych zajęciach dodatkowych i uroczystej kolacji. Wartość świadczeń nieodpłatnych pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 31, art. 32 i art. 38 u.p.d.o.f.
 
Spółka wniosła od wydanej interpretacji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. WSA uchylając zaskarżoną interpretację uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo, bez względu na to, czy pracownik z usług korzystał czy też nie, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów organizowanych imprez. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy konkretny pracownik rzeczywiście otrzymał świadczenie i jaka jest jego wartość. WSA stwierdził, iż w opisanym we wniosku o udzielenie interpretacji stanie faktycznym nie jest możliwe określenie zindywidualizowanej wartości świadczeń uzyskiwanych przez pracownika, a zatem brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów uczestnictwa pracowników w zajęciach dodatkowych i uroczystej kolacji w czasie wolnym od obowiązkowego szkolenia zawodowego.
 
Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Ministra Finansów, a tym samym podtrzymał stanowisko przedstawione przez WSA w Warszawie. W uzasadnieniu wyroku NSA stwierdził, że przychód powstaje tylko wtedy, gdy pracownik uzyskuje realne przysporzenie majątkowe, którego wartość jest ściśle określona. NSA przytoczył również swoje wcześniejsze orzeczenia, zgodnie z którym istotą podatków dochodowych jest opodatkowanie skonkretyzowanego przysporzenia, a nie potencjalnej możliwości jego uzyskania. Reguła ta dotyczy zwłaszcza świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, w odniesieniu do których ustawodawca posłużył się jednoznacznym zwrotem „otrzymane".