Tarcza antykryzysowa 2020, nowe przepisy

Szanowni Państwo,

informujemy, że w dniu 18 kwietnia 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020 r. poz. 695), zawierająca zmianę niektórych przepisów przyjętą w ramach, tzw. tarczy antykryzysowej z 2020 roku związanej ze zwalczaniem i przeciwdziałaniem negatywnym skutkom pandemii koronawirusa. Poniżej znajdą Państwo krótkie omówienie niektórych spośród rozwiązań istotnych z punktu widzenia przedsiębiorców, a także pracowników oraz osób wykonujących umowy zlecenia, o świadczenie usług i umowy o dzieło, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ww. ustawą z dnia 16 kwietnia 2020 r. Zmiany wprowadzone tą ustawą zostały wyszczególnione.

Zapraszamy też do wpisu Tarcza antykryzysowa – podatki.

Niektóre formy wsparcia finansowego dla przedsiębiorców oferowane w ramach tarczy antykryzysowej 2020

ŚWIADCZENIE POSTOJOWE

Świadczenie postojowe przysługujące:

osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą,
osobie wykonującej umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, umowę o dzieło,

– jeżeli nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.

Świadczenie postojowe przysługuje, gdy w następstwie wystąpienia COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności, odpowiednio przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą albo przez zleceniodawcę lub zamawiającego, z którymi została zawarta ww. umowa cywilnoprawna.

Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej przed dniem 1 lutego 2020 r. i:

nie zawiesiła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz jeżeli przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o PIT uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe był o co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc;
zawiesiła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej po dniu 31 stycznia 2020 r.

Tych wymagań nie stosuje się do osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, do której mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i która korzystała ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Osobie wykonującej umowę cywilnoprawną świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli:

umowa cywilnoprawna została zawarta przed dniem 1 kwietnia 2020 r.;
przychód z umowy cywilnoprawnej w rozumieniu przepisów o PIT uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie był wyższy od 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Świadczenie postojowe przysługuje co do zasady w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r., nie więcej niż trzykrotnie. Ustawa zastrzega następujące wyjątki:

w przypadku, gdy suma przychodów z ww. umów cywilnoprawnych w rozumieniu przepisów o PIT uzyskana w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe wynosi mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r., świadczenie postojowe przysługuje w wysokości sumy wynagrodzeń z tytułu wykonywania tych umów cywilnoprawnych,
osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, do której mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i która korzystała ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r., nie więcej niż trzykrotnie.

Tarcza antykryzysowa 2020 rozstrzyga także, iż w przypadku zbiegu praw do więcej niż jednego świadczenia postojowego, przysługuje jedno świadczenie postojowe.

Ustalenie prawa do świadczenia postojowego następuje na wniosek osoby uprawnionej, składany do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (w przypadku osoby wykonującej umowę cywilnoprawną – za pośrednictwem odpowiednio zleceniodawcy lub zamawiającego).

Świadczenie postojowe jest wolne od podatku dochodowego. W kwestii doradztwa podatkowego zapraszamy do konsultacji z naszym radcami prawnymi.

Świadczenie postojowe może zostać przyznane ponownie, na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej, której wypłacono świadczenie postojowe. Wypłata po raz kolejny świadczenia postojowego może zostać dokonana nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wniosku o świadczenie postojowe, nie uległa poprawie.

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OCHRONY MIEJSC PRACY

Przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy – Prawo przedsiębiorców, organizacja pozarządowa w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 tej ustawy oraz państwowa osoba prawna w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia COVID-19. Wskazanym wyżej podmiotom przysługują środki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych od przyznanych świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.

Zapisy tarczy antykryzysowej 2020 wyjaśniają, że pracownikiem, o którym wyżej mowa, jest osoba fizyczna, która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy. Tę formę pomocy stosuje się odpowiednio także do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecania, albo która wykonuje pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną, jeżeli z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczeń: emerytalnemu i rentowemu, z wyjątkiem pomocy domowej zatrudnionej przez osobę fizyczną.

Ustawa precyzuje, że przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się spadek sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym:

nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego, lub
nie mniej niż o 25% obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Wynagrodzenie, o którym tu mowa, jest dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

UWAGA! Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Wskazany wyżej podmiot może obniżyć wymiar czasu pracy pracownika maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Wynagrodzenie, o którym tu mowa, jest dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, do wysokości połowy tego wynagrodzenia, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.

Przepisy przewidują, że aby skorzystać z ww. wsparcia podmiot musi spełniać kryteria z art. 3 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy, tj.

nie zalegać w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy, z wyjątkami opisanymi w art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy;
wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa w 11lub 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 2344, z późn. zm.1),

– z zastrzeżeniem, że nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy, do końca trzeciego kwartału 2019 roku.

Wyżej wskazane świadczenia przysługują przez łączny okres 3 miesięcy, przypadających od miesiąca złożenia wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.

JEDNORAZOWA POŻYCZKA

Wsparcie na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy, który prowadził działalność gospodarczą przed dniem 1 marca 2020 r., udzielane na podstawie wniosku o pożyczkę złożonego do powiatowego urzędu pracy, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy. Pożyczka może być udzielona do wysokości 5 000 złotych. Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,05 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez Narodowy Bank Polski. Okres spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 12 miesięcy, z karencją w spłacie kapitału wraz z odsetkami przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Przepisy przewidują, że pożyczka wraz z odsetkami na wniosek mikroprzedsiębiorcy podlega umorzeniu, pod warunkiem, że mikroprzedsiębiorca będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. We wniosku o umorzenie mikroprzedsiębiorca oświadcza, że prowadził działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Jest to oświadczenie składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Przychód z tytułu umorzenia pożyczki nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o PIT oraz przepisów o CIT.

DOFINANSOWANIA

Przepisy przewidują dofinansowanie:

części kosztów prowadzenia działalności gospodarczejw przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 – może się o nie ubiegać przedsiębiorca będący osobą fizyczną niezatrudniający pracowników, poprzez złożenie wniosku o dofinansowanie do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

Przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym obliczone jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Dofinansowanie w przypadku spadku obrotów o:

co najmniej 30% – może być przyznane w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
co najmniej 50% – może być przyznane w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
co najmniej 80% – może być przyznane w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie

– na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku o dofinansowanie.

Przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie. Wykreślono obowiązek prowadzenia działalności po zakończeniu dofinansowania przez okres równy okresowi, na który zostało przyznane dofinansowanie.

Dofinansowanie jest wypłacane w okresach miesięcznych. Wykreślono warunek wypłaty w postaci złożenia przez przedsiębiorcę oświadczenia o prowadzeniu działalności w danym miesiącu, za który dofinansowanie jest wypłacane.

Przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty prowadzenia działalności gospodarczej zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.

części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenie społecznew przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 – może być przyznane przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy – Prawo przedsiębiorców. W ustawie czytamy, że dofinansowanie może być przyznane mikroprzedsiębiorcom, małym oraz średnim przedsiębiorcom w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku o dofinansowanie. Wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę lub miejsce wykonywania pracy przez pracowników w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

Tę formę pomocy stosuje się odpowiednio do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo które wykonują pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną, jeżeli z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczeń: emerytalnemu i rentowemu, z wyjątkiem pomocy domowej zatrudnionej przez osobę fizyczną.

Wielkość dofinansowania jest zależna od rozmiaru spadku obrotów przedsiębiorcy. Dofinansowanie w przypadku spadku obrotów o:

co najmniej 30% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 50% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy w odniesieniu do każdego pracownika;
co najmniej 50% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 70% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy, w odniesieniu do każdego pracownika;
co najmniej 80% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 90% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy, w odniesieniu do każdego pracownika.

Przedsiębiorca jest obowiązany do utrzymania w zatrudnieniu pracowników objętych umową o przyznaniu omawianego wsparcia przez okres dofinansowania. Wykreślono obowiązek zatrudniania tych pracowników po zakończeniu dofinansowania przez okres równy okresowi, na który zostało przyznane dofinansowanie.

ZWROTNE WSPARCIE OD AGENCJI ROZWOJU PRZEMYSŁU S.A. I SPÓŁKI ZALEŻNEJ

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r. przewiduje możliwość ubiegania się przez przedsiębiorców o zwrotne wsparcie od Agencji Rozwoju Przemysłu Spółki Akcyjnej i spółki zależnej, której ARP S.A. powierzyła wykonywanie zadań z tej ustawy (dalej jako: „Instytucja”).

Przedsiębiorcy, którzy w związku z ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej, mogą ubiegać się o udzielenie im wsparcia, na zasadach i w trybie określonych tą ustawą. Wielkość i rodzaj wsparcia są uzależnione od faktycznych skutków finansowych, jakie przedsiębiorca poniósł na skutek ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, jak również skali prowadzonej działalności. Wsparcie może być przyznane w szczególności w formie pożyczek, gwarancji lub poręczenia oraz leasingu lub innych instrumentów związanych z finansowaniem działalności gospodarczej, na warunkach rynkowych. Wsparcie może być również udzielone w formie innych zwrotnych finansowych instrumentów dłużnych, o ile strony umowy tak postanowią. Instytucja określa w umowie z przedsiębiorcą cel, na jaki może być przeznaczone wsparcie. Udzielone wsparcie nie może być przeznaczone na regulowanie zobowiązań przedsiębiorcy wobec podmiotów dominujących i zależnych w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych, wspólników, akcjonariuszy, członków rodziny oraz osób bliskich przedsiębiorcy, który otrzymał przedmiotowe wsparcie.

W celu uzyskania wsparcia, przedsiębiorca składa do Instytucji wniosek o udzielenie wsparcia. Wraz z wnioskiem należy złożyć pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, oświadczenie potwierdzające trudną sytuację finansową oraz dane dotyczące sytuacji finansowej. Do wniosku o udzielenie wsparcia przedsiębiorca dołącza informację zawierającą opis planowanych przez przedsiębiorcę działań w celu ustabilizowania jego sytuacji ekonomicznej. Wniosek przedsiębiorcy jest rozpatrywany niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia jego złożenia wraz z wymaganymi załącznikami. Umowa wsparcia zawierana jest w terminie do 5 dni od dnia uzgodnienia warunków umowy z beneficjentem. Umowa wsparcia zawierana jest z zastrzeżeniem warunku zawieszającego w postaci ustanowienia i przekazania Instytucji przez przedsiębiorcę wymaganych zabezpieczeń.

Wzór wniosku wraz z wykazem załączników oraz wzór umowy wsparcia został udostępniony na stronie ARP S.A.: https://www.arp-tarcza.pl.

Zwolnienie ze składek ZUS – przysługujące:

płatnikowi składek, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek:
przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r.
w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r.
w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r.

– zgłosił do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych.

Zwolnienie obejmuje nieopłacone należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., wykazanych w deklaracja rozliczeniowych złożonych za ten okres,

płatnikowi składek, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek:
przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r.
w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r.
w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r.

– zgłosił do ubezpieczeń społecznych od 10 do 49 ubezpieczonych.

Zwolnienie obejmuje nieopłacone należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., w wysokości 50% łącznej kwoty należności z tytułu składek wykazanych w deklaracji rozliczeniowej złożonej za dany miesiąc,

płatnikowi składek, będącemu osobą prowadzącą pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, opłacającemu składki wyłącznie na własne ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne – zwolnienie obejmuje nieopłacone należności z tytułu składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy, należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., jeżeli płatnik składek prowadził działalność gospodarczą przed dniem 1 kwietnia 2020 r.i przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów o PIT uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek nie był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r., czyli niż 15 681 złotych brutto.

Liczbę ubezpieczonych, o której wyżej mowa, oblicza się nie uwzględniając ubezpieczonych będących pracownikami młodocianymi.

Wniosek o zwolnienie z opłacania ww. składek należnych za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., płatnik składek przekazuje do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 roku.

Warunkiem zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których tu mowa, jest przesłanie deklaracji rozliczeniowych lub imiennych raportów miesięcznych należnych za marzec, kwiecień i maj 2020 r. nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 r., chyba że płatnik składek zwolniony jest z obowiązku ich składania.

Przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu ww. składek nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o PIT.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy

Tarcza antykryzysowa 2020 przewiduje, że w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy oraz funkcjonariuszowi służb wymienionych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej zwolnionemu od pełnienia służby, z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad:

dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat,

dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego

– przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy przez okres nie dłuższy niż 14 dni.

Podobne rozwiązanie przewidziano w przypadku zamknięcia szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze z powodu COVID-19, do których uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna. W takiej sytuacji ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy oraz ww. funkcjonariuszowi zwolnionemu od pełnienia służby z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dorosłą osobą niepełnosprawną, przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy przez okres nie dłuższy niż 14 dni.

Niektóre zmiany dot. stosunku najmu lokalu:

w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia działalności w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m²zgodnie z właściwymi przepisami, wygasają wzajemne zobowiązania stron umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy, przez którą dochodzi do oddania do używania powierzchni handlowej. Uprawniony do używania powierzchni handlowej powinien złożyć udostępniającemu bezwarunkową i wiążącą ofertę woli przedłużenia obowiązywania umowy na dotychczasowych warunkach o okres obowiązywania zakazu przedłużony o sześć miesięcy; oferta powinna być złożona w okresie trzech miesięcy od dnia zniesienia zakazu. Nowe przepisy nie uchybiają właściwym przepisom ustawy – Kodeks cywilny regulującym stosunki zobowiązaniowe stron w stanach, w których wprowadzane są ograniczenia prawne swobody działalności gospodarczej,
w przypadku, gdy czas obowiązywania umowy najmu lokalu zawartej przed dniem wejścia w życie tarczy antykryzysowej 2020 upływa po tym dniu, a przed dniem 30 czerwca 2020 r., umowa ta ulega przedłużeniu do dnia 30 czerwca 2020 r., na warunkach dotychczasowych – przedłużenie umowy następuje na podstawie oświadczenia woli najemcy.

Przepisu tego nie stosuje się:

do najemcy, który w czasie co najmniej 6 miesięcy obowiązywania umowy najmu lokalu poprzedzających dzień wejścia w życie tarczy antykryzysowej albo przez cały czas obowiązywania umowy najmu lokalu poprzedzający dzień wejścia w życie tarczy antykryzysowej 2020, jeżeli umowa ta obowiązywała przez czas krótszy niż 6 miesięcy poprzedzających dzień wejścia w życie tej ustawy, był w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych niż czynsz opłat za używanie lokalu lub opłat niezależnych od wynajmującego lokal a przez niego pobieranych – za co najmniej jeden okres rozliczeniowy, jeżeli łączna wartość tych zaległych należności przekroczyła kwotę czynszu należnego za jeden miesiąc, lub
jeżeli w czasie obowiązywania umowy najmu lokalu najemca używał tego lokalu w sposób sprzeczny z tą umową lub niezgodnie z przeznaczeniem tego lokalu lub zaniedbywał obowiązki, dopuszczając do powstania w tym lokalu szkód, lub
jeżeli w czasie obowiązywania umowy najmu lokalu najemca wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania ten lokal lub jego część bez wymaganej pisemnej zgody wynajmującego, lub
do najemcy lokalu mieszkalnego, któremu przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego, chyba że najemca nie może z przyczyn od niego niezależnych używać tego lokalu;

Wprowadzono zakaz wypowiadania najemcy umów najmu lub wysokości czynszu do dnia 30 czerwca 2020 roku.

Przepisu tego nie stosuje się w przypadku wypowiadania umowy najmu najemcy lokalu mieszkalnego:

na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 1, 3 lub 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego lub
któremu przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego, chyba że najemca nie może z przyczyn od niego niezależnych używać tego lokalu.

Przepisu tego nie stosuje się też w przypadku wypowiadania umowy najmu lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne w związku z:

naruszeniem przez najemcę postanowień tej umowy najmu lub przepisów prawa dotyczących sposobu używa tego lokalu lub
koniecznością rozbiórki lub remontu budynku, w którym znajduje się ten lokal.

W przypadku, gdy wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego przez wynajmującego lub wypowiedzenie przez niego wysokości czynszu w takim lokalu, nastąpiło przed dniem wejścia w życie tarczy antykryzysowej 2020, a termin tego wypowiedzenia upływa po tym dniu, a przed dniem 30 czerwca 2020 roku, termin wypowiedzenia ulega przedłużeniu do dnia 30 czerwca 2020 r. – przedłużenie terminu wypowiedzenia następuje na podstawie oświadczenia woli najemcy.

Przepisu tego nie stosuje się w przypadku wypowiedzenia umowy najmu najemcy lokalu mieszkalnego:

na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego lub
któremu przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego, chyba że najemca nie może z przyczyn od niego niezależnych używać tego lokalu.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 nie wykonuje się tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.

Niektóre zmiany dot. wykonywania umów o udzielenie zamówienia publicznego:

Zamawiający, po stwierdzeniu, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 (np. nieobecność pracowników lub osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, które uczestniczą lub mogłyby uczestniczyć w realizacji zamówienia; wstrzymanie dostaw produktów, komponentów produktu lub materiałów, trudności w dostępie do sprzętu lub trudności w realizacji usług transportowych), mogą wpłynąć lub wpływają na należyte wykonanie umowy o udzielenie zamówienia, może w uzgodnieniu z wykonawcą dokonać zmiany tej umowy, w szczególności poprzez:

zmianę terminu wykonania umowy lub jej części, lub czasowe zawieszenie wykonywania umowy lub jej części,
zmianę sposobu wykonywania dostaw, usług lub robót budowlanych,
zmianę zakresu świadczenia wykonawcy i odpowiadającą jej zmianę wynagrodzenia lub sposobu rozliczenia wynagrodzeniawykonawcy

– o ile wzrost wynagrodzenia spowodowany każdą kolejną zmianą nie przekroczy 50% wartości pierwotnej umowy.

Nowe przepisy przewidują, że jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego zawiera postanowienia korzystniej kształtujące sytuację wykonawcy, niż wynikałoby to z ww. rozwiązania, do zmiany umowy stosuje się te postanowienia, z zastrzeżeniem, że ww. okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19, nie mogą stanowić samodzielnej podstawy do wykonania umownego prawa odstąpienia od umowy.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz związanych z nimi ograniczeń w przemieszczaniu się, umowy w sprawie zamówienia publicznego zawierane są pod rygorem nieważności w formie pisemnej, albo za zgodą zamawiającego w postaci elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Wskazane wyżej postanowienia stosuje się odpowiednio do umów w sprawie zamówień publicznych wyłączonych ze stosowania ustawy – Prawo zamówień publicznych.

Ustawodawca przesądził także, iż nie będzie stanowić naruszenia dyscypliny finansów publicznych dokonanie ww. zmian umowy w sprawie zamówienia publicznego, jak i nieustalenie lub niedochodzenie od strony tej umowy należności powstałych w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy na skutek okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19.

Nowy termin na zgłoszenie informacji o beneficjencie rzeczywistym

Podmioty zobowiązane do zgłaszania informacji o beneficjentach rzeczywistych, wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem 13 października 2019 r., zgłaszają do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych informacje o beneficjentach rzeczywistych w terminie 9 miesięcy od ww. dnia, czyli w terminie do dnia 13 lipca 2020 r.

W najnowszym wpisie poruszyliśmy kwestię zmian wprowadzonych w ramach tarczy antykryzysowej 3.0, zapraszamy.

Jeśli zaprezentowane zagadnienia dotyczą również Państwa sytuacji lub chcieliby Państwo otrzymać bardziej szczegółowe informacje o ww. nowelizacji, prosimy o kontakt z radcami prawnymi naszej kancelarii:

Radcą prawnym Joanną Grzywaczewską joanna.grzywaczewska@firmaprawnicza.pl

Radcą prawnym Joanną Urbaniak joanna.urbaniak@firmaprawnicza.pl

Radcą prawnym Aleksandrą Falaną aleksandra.falana@firmaprawnicza.pl

Radcą prawnym Natalią Ogrodniczak-Kowalską natalia.ogrodniczak@firmaprawnicza.pl

Radcą prawnym Mateuszem Karolakiem mateusz.karolak@firmaprawnicza.pl

Radcą prawnym Marcinem Redlickim marcin.redlicki@firmaprawnicza.pl

Zastrzeżenie:

Informacja zawarta w Alercie Prawnym nie stanowi porady prawnej. Ceret Grzywaczewska Kancelaria Radców Prawnych Spółka Partnerska nie ponosi odpowiedzialności za skutki wykorzystania tej informacji bez uprzedniej analizy takiej możliwości na gruncie konkretnego stanu faktycznego.